به نام خدا و برای خدا

در حالی که جناب ظریف مسافت بیش از 10000 کیلو متری را برای دیدار با جان کری وزیر خارجه آمریکا طی کرده و به نیویورک رسید تا از لبان جان کری بشنود که می گوید:«اکنون برای بانک‌های خارجی این فرصت وجود دارد که با ایران مبادله کنند. متأسفانه، به نظر می‌رسد در میان برخی بانک‌های خارجی مقداری سردرگمی وجود دارد و ما می‌خواهیم تلاش کرده و درباره آن توضیح بدهیم.» اما در روز سه شنبه 7 اردیبهشت 95 با فشار افکار عمومی دولت اعتدال، مجبور شد که سفیر سوئیس در تهران را به عنوان حافظ منافع دولت آمریکا برای ابلاغ اعتراض رسمی جمهوری اسلامی ایران به رأی دادگاه‌های آمریکا علیه کشورمان که نزدیک دو میلیارد دلار از دارائی های کشورمان را دزدیده به وزارت امور خارجه احضار نمود.

البته در عرف دیپلماتیک، اگر کشوری بدلائل مختلف رابطه دیپلماسی اش با کشور دیگری قطع شود، پس کشور ثالثی را بعنوان حافظ منافع معرفی می کنند تا مشکلات حقوقی و مسافرتها و صدور ویزا را پیگیری نمایند و لذا رابطه ایران و آمریکا هم طی سالیان گذشته این چنین بوده است، اما الان سئوال این است وقتی آقای ظریف در نیویورک در جلسه ای با جان کری حضور داشته و ساعتی قبل از آن هم طی مصاحبه ای گفته که روزانه دو یا سه بار با جان کری تماس تلفنی برقرار می کند، پس احضار سفیر سوئیس، خبر بسیار خنده دار و مسخره ای است!!!

فکر می کنم اگر وزیر خارجه جیبوتی هم برای مذاکره با جان کری به نیورک رفته بود، وقتی می شنید که نزدیک به دو میلیارد دلار از پولهای کشورش توسط آمریکا دزدیده شده، حداقل کار این بود که بلافاصله میز مذاکره را ترک می نمود،نه اینکه آقای ظریف ذلیلانه و حقیرانه پای میز مذاکره محرمانه با جان کری زانو بزند تا وزیر خارجه آمریکا عنایت نماید و اذن مراوده بانکهای اروپائی را آنهم خارج از روال برجام صادر نماید، اما چه کنیم؛ که تفکر رئیس جمهورمان برگرفته از تفکر غربگرای لیبرالیسم است و آمریکا را کدخدای خود می داند و بنیاد دیپلماسی کشور را بر اساس خنده های ذلت پذیر و التماسیتنظیم کرده است!  

عجیب این بود که جناب ظریف در نیویورک خواسته خود را در مصاحبه قبل از مذاکره با جان کری با مجله آمریکایی "نیویورکر" در میان می گذارد و جان کری هم در مصاحبه خود به همین جمله آقای ظریف اشاره می کند، ظریف در این رابطه می گوید: «می‌خواهم شاهد این باشم که بانک‌های اروپایی بدون ترس از اقدام تلافی‌جویانه آمریکا با ایران وارد معامله می‌شوند. مسائل زیادی به این موضوع ربط دارند. ما همان‌طور که تعهداتمان را کامل انجام دادیم، حق داریم به طور کامل هم نفع ببریم. آنها (آمریکا) باید پیامی بفرستند مبنی بر اینکه انجام تجارت با ایران هزینه‌ای در بر نخواهد داشت. والسلام. بدون اما و اگر.»

آیا این کار دولت اعتدال استقلال فروشی نیست؟!

والسلام